W przestrzeni dźwięku, czyli o Niepełnosprawności....

                       

 Miarą wartości społeczeństwa jest jego stosunek do Osób Niepełnosprawnych.

Dziś obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych, ale szkoda że tylko dziś myślimy o problemach jakie muszą pokonać Niepełnosprawni. Ostatnio wiem więcej o barierach architektonicznych, sama je codziennie pokonuje z Alicją i wózkiem. A może Matka ogólnie robi się bardziej wrażliwa na nieszczęście i cierpienie innych, więcej widzi:)

O niepełnosprawności nie wiemy nic, albo prawie nic, nie wiemy jak ważna dla Osób Niepełnosprawnych jest samodzielność, na którą trzeba mu pozwolić. Pomyśl, jak ciężko Tobie pokonać schody z wózkiem...

Z Niewidomymi  pierwszy raz spotkałam się 17 marca 2009 roku w Ośrodku dla Niewidomych w Laskach, który stoi na skraju Puszczy Kampinowskiej. W Ośrodku znajdują opiekę i pomoc Dzieci  z w wadami wzroku. Są Niewidomi, Słabowidzący ale czy bezradni? Żyją w świecie, którego granice wyznaczają zmysł słuchu, dotyku, poza nimi nie ma nic. Rozpoczyna się zbiórka na stołówkę, do Domu Chłopców wbiega Maluch w czapce zsuniętej na oczy. W pierwszej chwili chciałabym mu poprawić czapkę...

Pojawia się kolejny Chłopiec. Każe temu w czapce usiąść. Pomaga mu zdjąć buciki na rzepy. Prowadzi na stołówkę na obiad. Odtąd go nie odstąpi. Pomoże we wszystkim. Razem pobiegną na salę gimnastyczną by zagrać w goalball, nauczy go gry w szachy. I choć obaj są Niewidomi ich dzień w szkole nie rożni się... ot zwykły szkolny dzień... Mimo że nam wydaje się, że niepełnosprawność buduje mur między ludźmi, to tu w przestrzeni Ośrodka ten mur codziennie próbują obalić - Podopieczni i ich Opiekunowie. Każdego dnia zwyciężają trudności życia, uczą się samodzielności, szczególnymi lekcjami samodzielności są zajęcia z orientacji przestrzennej. Może oglądałaś  film Imagine Andrzeja Jakimowskiego, do prestiżowego ośrodka w Lizbonie przyjeżdża instruktor niewidomych, który za pomocą kontrowersyjnych metod uczy młodych pacjentów sztuki orientacji w przestrzeni. Orientacja przestrzenna to nic innego jak nauka samodzielności, nauka poruszania się. najmłodsi podopieczni uczą się podstawowych pojęć opisujących przestrzeń, uczą się faktury powierzchni, po której stąpają, uczą się wykorzystania pozostałych zmysłów,  starsze dzieci uczą się poruszania za pomocą białej laski. Orientacja przestrzenna jest najważniejszą częścią edukacji Osób Niewidomych i Słabowidzących, warunkującą ich niezależność i samodzielność w dalszym życiu. Rozwój motoryzacji, bariery architektoniczne, tempo życia sprawiają, że poruszanie się Niewidomych po mieście stało się trudne, by nie powiedzieć niebezpieczne.

Należy poznawać Niepełnosprawnych by oswoić, poznać niepełnosprawność... zrozumieć trudności, bariery, przybliżyć osobom sprawnym, jakie trudności w przestrzeni spotykają Osoby Niewidome, na wózkach. Tego też należy uczyć nasze Dzieci - KAŻDY INNY WSZYSCY RÓWNI.

 Polka Matka jest na Facebooku:)